چرا هیچگاه به اصلاح طلبان اعتماد نمی کنم؟

می خواستم مقدمه بنویسم ولی ترجیح دادم در چند خط پاسخ پرسشی را که در عنوان پست مطرح کردم را بدهم.
چیزی که سبب شد من تصمیم بگیرم این چند خط را بنویسم سخنانی بود که اصلاح طلبان جمهوری اسلامی از تحریم انتخابات مجلس اسلامیشان (متاسفم از اینکه نام مجلس را روی مکانی می گذارم که بیشتر به سیرک شباهت دارد) گفتند.
نخست با افتخار می گویم که تا به حال در هیچ انتصاباتی در جمهوری اسلامی شرکت نکرده ام و شرکت هم نخواهم کرد.
اما می روم به سراغ اصل مطلب.
اصلاح طلبان و هواداران و رفقایشان در بی بی سی و صدای آمریکا و رادیو فردا تا پیش از این کسانی را که در این انتصابات مضحک حکومتی شرکت نمی کردند انسانهایی بی تفاوت به سرنوشت سرزمین خود معرفی می کردند و حتی گاهی برچسبهای دیگری هم می زدند که از آنها می گذریم و درباره شان بحث نمی کنیم اما امروز خودشان دم از تحریم می زنند.
چنین تغییر مواضعی را در موارد دیگر هم می بینیم مانند شبکه های ماهواره ای که تنها زمانی استفاده از آن درست شد که این جماعت هم شبکه دار شدند یا خودشان شبکه های خبری را به تسخیر خود در آوردند یا فیلترینگ اینترنت تنها زمانی بد شد که سایتهای این جماعت فیلتر شد.
من از کسانی که هرچیزی را تنها زمانی خوب و مجاز می دانند که به سودشان باشد بدم می آید و هیچگاه هم به اندازه سر سوزنی به چنین موجوداتی اعتماد نمی کنم.البته تعجبی ندارد. اینها همگی از دم از تاجزاده (که خاطرخواهان بسیاری دارد) و خاتمی گرفته تا سایرین پیروان کسی هستند که زیر درخت سیب در پاریس سخنانی گفت و ساده دلانی که آخوند جماعت را نمی شناختند آن سخنان را باور کردند در تهران به آن ساده دلان گفت خدعه کردم (با لهجه خود خمینی بخوانید).

پاینده ایران. به امید ایرانی آزاد و آباد و به امید آگاهی ایرانی