ایران پیش از اسلام خاری در چشم اسلامیون است

هفته گذشته علی خامنه ای در یک سخنرانی از مسئولین دولت و صدا و سیمای جمهوری اسلامی خواست که به جای ایران پیش از اسلام بر ایران پس از اسلام تاکید و تکیه کنند و اینگونه ادامه داد که بیشترین افتخارات ایران و گسترش ایران و قدرتمندی ایران مربوط به دوره پس از اسلام است و پیش از اسلام چیز آنچنان درخشانی نداشته است و پس از آن هم دوشنبه شب در برنامه افق صدای آمریکا عبدالعلی بازرگان که می توان او را یکی از سخنگویان سرشناس جماعتی دانست که خود را ملی منقلی (مذهبی!) معرفی می کنند به گونه ای با سخنانش روی گفته های خامنه ای صحه گذاشت و از پیشرفت های ایرانیان با تابیدن نور ملکوتی اسلام (که با شمشیر به ایرانیان تابانده شد!) و آغوش باز ایرانیان برای اسلام (این دروغ بزرگ تاریخی را دکتر قلابی بزرگ علی شریعتی گفت) سخن گفت و کاملا آگاهانه نا برابری های دهه های پایانی حکومت ساسانی را به سراسر تاریخ پیش از اسلام تعمیم داد.
جالب این است که این دو تن از دو طیف مختلف اسلامگرا هستند و این به خوبی نشان می دهد که اسلامیون با همه اختلافاتی که به قول معروف بر سر لهاف ملا باهم دارند بر سر مسائل مهمی مانند حکومت اسلامی و دشمنی با سکولاریسم و همینطور دشمنی با هویت ملی ایران زمین با همه وجود با هم موافق هستند.
پیرامون قدرتمند شدن ایران پس از اسلام همین بس که ایران زمین از یکی از دو قدرت بزرگ جهان تبدیل به یکی از مستعمرات تازیان شد.
پیرامون عدالت برقرار شده به دست اسلام در ایران همین بس که آیینی که در کتاب به اصطلاح مقدس و چاپ شده در آسمانش مجوز برده داری می دهد توانایی اش در برقراری عدالت کاملا مشخص است. از یورش تازیان تا به قدرت رسیدن نخستین حکومت ایرانی پس از اسلام یعنی سامانیان مردم ایران هرچه کار می کردند بار شتر می شد و به دارالخلافه های اسلامی می رفت و افراد به جرم مسلمان نبودن باید به دستور کلام الله مجید مسلمین و سنت پیامبر مکرم اسلام جزیه (پول زور) می دادند. این عدالتی بوده که اسلام برای ایران آورده.
پیرامون این دروغ شرم آور و وقیحانه آغوش باز ایرانیان برای اسلام هم به آن اندازه اسناد معتبر تاریخی در نوشته های تاریخ نویسان سرشناس مسلمان از طبری گرفته تا مسعودی و بلاذری و نوشته های بزرگ مرد عرب ابن خلدون وجود دارد که بیشتر وقاحت و دشمنی با ایران تبلیغ کنندگان چنین دروغی را نشان می دهد. اگر ایرانیان با آغوش باز پذیرفته اند دیگر چرا آن غنائم بی مانند از ایران به مدینه فرستاده می شده و چرا آن همه برده و کنیز برای فروش در بازار مدینه به دارالخلافه فرستاده شده است؟ چرا شاه شاهان و شوهر بیوه زنان علی ابن ابیطالب چندین و چند بار لشگر برای سرکوب ایرانیان فرستاده؟ مگر ایرانیان آغوش باز نکرده بودند؟ ننگ و شرم بر کسانی که ادعای ایرانی بودن می کنند و چنین دروغهایی را ترویج می دهند.
این نخستین بار نیست که اسلامیون با هویت ایرانی دشمنی نشان می دهند. چنین دشمنی هایی را در دوران معاصر به ویژه دوران پهلوی و جمهوری اسلامی بارها و بارها شاهد بوده ایم. در واقع اسلامیسم دو دشمن بزرگ برای خود حس می کند که ناسیونالیسم و سکولاریسم بودند و هستند.
اما به راستی چرا اینگونه است؟ چرا اسلامیون از گرایش ایرانیان به تاریخ پیش از اسلام می ترسند و تلاش می کنند با دروغها و تبلیغات خود در برابر آن بایستند؟ اتفاقا دلیلش دقیقا برعکس چیزی است که اسلامیون می گویند و خود نیز این را می دانند و آن دلیل چیزی نیست جز ضعف این 14 سده نکبت بار از هر نظر در مقام مقایسه با دوران پیش از اسلام که ده ها برابر سیاه تر و وحشتناک تر است. در 14 سده تاریخ اسلامزده ایران چیزی جز نکبت و بدبختی در سرزمین ما نبوده. از این 1400 سال 1000 سال آن اسلام سنی در ایران بوده و 400 سال هم اسلام شیعی و در بدبخت کردن ایران و ایرانی هیچکدام دست کمی از هم نداشته اند.
نکته تلخ درباره این دوران افتخار آمیز از دید این جماعت این است که در این 1400 سال به جز سامانیان ، افشاریه ، زندیه و پهلوی همه حاکمان دیگر این سرزمین مهاجمین بیگانه بوده اند.
ناسیونالیسم و ملی گرایی در ایران زمین همواره نیرومندترین پایگاه در برابر اسلام و فرهنگ بیابانی و تازی آن بوده است و این جماعت اسلامی هم که گرایش روز به روز ایرانیان به هویت ملی و از آن سو فاصله گرفتن از اهریمن اسلام را می بینند منافع خود را در خطر جدی می بینند.
در پایان باید این نکته را بگویم من با ناسیونالیسم قلابی برخی که در برخی گوشه ای می نشینند و تنها فریاد افتخار به گذشته سرزمینمان را می زنند کاملا مخالفم. اگر ما نتوانیم امروز سرزمینمان را آنگونه که باید بسازیم تبدیل به مردمانی یخ زده در گذشته می شویم اما زمانی که بتوانیم امروزمان را هم بسازیم ارزش آن گذشته درخشان چندین برابر می شود.

پاینده ایران. به امید ایرانی آزاد و آباد و به امید آگاهی ایرانی