نمی دانستم تازیان این اندازه جاذبه دارند برای برخی کاربران!

یکی دو روز پیش من پستی نوشتم و پیشنهادی را به گردانندگان سایت آزادگی دادم که مبدا تاریخ را به جای فرار محمد از مکه به مدینه به آغاز پادشاهی کوروش تغییر دهند و چند تن از دوستان خوبم در این سایت نیز با حمایت از این پیشنهاد لینکهایی همسو را در سایت گذاشتند. گردانندگان سایت پاسخشان همانگونه که پیش بینی می کردم منفی بود اما نکته جالب و البته غم انگیز واکنش شماری از کاربران بود که خودشان را ایران دوست و مخالف اسلام نیز می دانند.
اتهام زنی ها انجام شد و من و دوستانم متهم به باندبازی هم شدیم آن هم برای کاری که به هیچ عنوان ماهیت و هدف سیاسی پشتش نبود و تنها یک کار بنیادین فرهنگی بود و هست.
ایدئولوژی سیاسی متاسفانه برخی را به جایی کشانده که ترجیح می دهند هویتشان زیر نام تازیان باشد ولی تن به یک آغاز ملی برای تاریخ خود ندهند.
 البته دیدگاه این جماعت برای شخص من چندان مهم نیست چون من به درستی این کار و این راه اعتقاد دارم.
اما به راستی این جماعت تضادهای فکری بی مانندی دارند. 24 ساعته در بالاترین و آزادگی و سایر سایت ها از پادشاه و شاهزاده و اینچنین واژگانی ابراز تنفر می کنند و با یک آغاز ملی که یادواره کوروش بزرگ و هخامنشیان است مخالفت می کنند و من پیشنهاد دهنده را به باد اتهام می گیرند و ترجیح می دهند زیر همان تاریخ تازیان باشند اما با همان تنفر نوروز و آیین های کهن ایرانی که پادشاهان بزرگ تاریخ ایران در پایه گزاری و یا احیای آنها بیشترین نقش را داشته اند جشن می گیرند. کدام را باور کنیم؟ این تضاد فکری کوچکی نیست اما از آن جالب نا آگاهی خودشان به این تضاد فکری است.
از دو حال خارج نیست.
یا آگاهانه است که این جماعت یعنی افتخار می کنند که آغاز تاریخشان فرار رهبر همان دزدان عربی باشد که در سرزمینشان فجیع ترین جنایات را کرده اند و نیاکانشان در بازارهای برده و کنیز فروشی مدینه به دست مولای متقیان به فروش رسیده اند. این چیزی نیست جز معامله شرف با ایدئولوژی سیاسی.
یا نا آگاهانه که به مانند فردی هستند که سالها هر روز به او تجاوز شده و او به این تجاوز آنچنان عادت کرده که اگر کسی بخواهد او را از زیر این تجاوز بیرون بکشد با او برخورد خواهد کرد.
قرنها  به ما تجاوز فرهنگی شده. برخی این را می دانند و در برابر ادامه آن می ایستند و برخی نمی دانند و از همه بدتر بخشی هستند که می دانند ولی ایدئولوژی سیاسی خود را بر موضوعات ملی و فرهنگی ترجیح می دهند.

پیروز باشید. پاینده ایران و ایرانی. به امید ایرانی آباد و آزاد و به امید آگاهی ایرانی

26 اسفند 2570