چرا فدرالیسم برای ایران مناسب نیست؟

در چند سال اخیر تلاش فراگیری از سوی برخی ایرانیان که بیشترشان از اقوام آذری زبان و کرد زبان ایران هستند در حال انجام است که ایران تبدیل به یک کشور با حکومت فدرال شود.
برخی از این هم میهنان از روی نیت خیر و به سبب ستمی که به اقوام ایرانی و ایرانیان غیر شیعه از سوی جمهوری اسلامی شده به این اندیشه افتاده اند ولی برخی کاملا با حمایت برخی کشورها و حکومتگران بیگانه و در جهت اهداف آنان در این راه تلاش می کنند. گروه دوم را متاسفانه نمی توان کاری کرد و این حقیقتی تلخ است که ما ایرانیان همیشه در میان خودمان خائن و مزدور داشته ایم اما این نوشته خطاب به گروه نخست است که تنها برای رسیدن اقوام ایرانی به حقوق انسانی خود برای فدرالیسم تلاش می کنند.
اما چرا فدرالیسم برای سرزمین ما ایران نه تنها راه حل مناسبی نیست بلکه خطراتی نیز برای ایران دارد؟
نمونه هایی که این هم میهنان برای حکومت های موفق فدرال معرفی می کنند معمولا از چهار یا پنج کشور فراتر نمی رود که می توان از آمریکا ، آلمان ، کانادا و سوئیس نام برد اما اینها تنها کشورهای با حکومت فدرال جهان نیستند. به عنوان نمونه پاکستان و نیجریه هم فدرال هستند. اتحاد جماهیر شوروی هم بزرگترین حکومت فدرال چند قرن اخیر بود.
اینکه چرا فدرالیسم در ایران بر خلاف چهار کشوری که نام بردم هیچگاه نتیجه مثبتی نخواهد داشت در چگونگی شکل گیری ایران و چگونگی شکل گیری آن کشورهاست.
در همه آن کشورها حکومت های محلی برای اتحاد باهم و برای اینکه بتوانند یک کشور را به وجود بیاورند و یک دولت مرکزی داشته باشند به هم پیوستند نه اینکه یک کشور باشند و سپس کشور را تکه تکه کنند و در هر منطقه حکومت محلی به وجود آورند و فریاد بزنند ما حکومت فدرال داریم. به عنوان نمونه پایه به وجود آمدن کشوری به نام آمریکا اتحاد سیزده سرزمین مختلف با حکومت های محلی بود که می خواستند برای بیرون کردن انگلیسی ها یک دولت مرکزی داشته باشند و پس از آن بود که سرزمین های دیگر به این سیزده سرزمین پیوستند و ایالات متحده آمریکا به شکل امروزی در آمد. درباره آلمان هم همینگونه است. سرزمین های مختلف که حکومت های محلی داشتند به هم پیوستند و امپراطوری آلمان در زمان ویلهلم اول شکل گرفت و چیزی که در ادامه باید درباره مردمان این سرزمین ها گفت این است که این مردمان خود را با افتخار آمریکایی یا آلمانی می دانند نه اینکه بگویند ما تگزاسی هستیم یا ما باواریایی هستیم. مردمان این سرزمین ها همه تلاششان یک کشور داشته باشند. حال از برخی از ایرانیان به ویژه کرد و آذری اگر پرسیده شود شما اهل کجا هستید پاسخهایی نظیر ما ترک هستیم یا ما کرد هستیم می دهند و شاید پس از اینکه زبانی خود را گفتند اگر هنوز اندکی خود را ایرانی بدانند خود را ترک ایرانی یا کرد ایرانی معرفی کنند.
حال به فرض ما بخواهیم در کشورمان حکومت فدرال داشته باشیم. باید ابتدا کشور خود را تکه تکه کنیم و سپس دوباره این تکه ها را به هم بچسبانیم که مشخص نیست در طول این فرآیند چه بر سر تمامیت ارضی ایران بیاید که البته هدف آن گروه نخست که با تریبون های تبلیغاتی بیگانگان فریاد فدرالیسم سر می دهند دقیقا استفاده از همین فرصت برای جدا کردن بخشهایی از خاک ایران است.
نکته دیگری که درباره تبلیغ کنندگان فدرالیسم برای ایران جالب است نوع مرزهایی است که این هم میهنان برای این حکومت های محلی در نظر می گیرند که مرزهای زبانی است. به عنوان نمونه همگی مناطق آذری زبان ایران زیر یک حکومت محلی فدرال قرار می گیرند در حالی که تمرکز اصلی هواداران آذری زبان فدرالیسم در تبریز و تا حدی ارومیه است. درباره هم میهنان عزیز کردمان هم همینطور است و نکته جالب درگیری است که میان این جماعت بر سر مالکیت ارومیه در ایران فدرال وجود دارد.
بر خلاف تصور این دوستان آنها هیچگاه در یک حکومت فدرال به حقوق قومی خود نخواهند رسید زیرا تلاش آنها در این زمینه تنها سبب حمایت نکردن سایر هم میهنان از آنها خواهد شد.
بیاییم همه با هم برای یک ایران واحد با یک حکومت سکولار دموکرات تلاش کنیم که بی گمان اقوام ایرانی هم در زیر چتر این سکولار دموکراسی به حقوق خود خواهند رسید.
در پایان به دو نکته بسیار مهم درباره آن گروه نخست که مزدوران بیگانگان هستند اشاره می کنم. نخست تلاش این جماعت برای کوبیدن بر طبل جنگ در ایران است زیرا جنگ و هرج و مرج ناشی از آن به آنها این موقعیت را می دهد که در سایه نیروهای نظامی بیگانه اهداف پلید و ضد ایرانی خود را پیش ببرند.
نکته دوم درباره تلاش برای ملت سازی جعلی در ایران است. ملت تنها و تنها مردم یک کشور هستند و در یک کشور تنها یک ملت وجود دارد و ملت ایران مالک کشور ایران است. مواظب باشیم که در دام این ملت سازی نیفتیم و هیچگاه نپذیریم که در ایران به جز ملت ایران ملت دیگری هم وجود دارد زیرا آن زمان بهانه لازم برای جدا کردن بخشهایی از ایران را به این جماعت داده ایم.

پاینده ایران و ایرانی. به امید ایرانی آزاد و آباد و به امید آگاهی ایرانی