مردی به بزرگی تاریخ

هفتم آبان ماه روز جهانی بزرگداشت مردی است که جهانیان او را بنیانگزار حقوق بشر می دانند یعنی کوروش بزرگ پادشاه بزرگ و پایه گزار امپراطوری هخامنشی.
این برای هر ایرانی یک افتخار است که میراث دار سرزمینی باشد که کوروش و سایر بزرگان ایران زمین برایش به یادگار گذاشته اند.
کوروش نخستین انسانی است که در زمانی که هنوز انسانیت به درستی معنا نشده بود انسانیت را جایگزین توحش و درنده خویی کرد.
او مردی است که پادشاهی اش برگی تازه را در تاریخ رقم زد زیرا پادشاهی او نخستین جایی بود که بسیاری از مفاهیمی که امروز به عنوان حقوق فردی انسانها شناخته می شوند مانند آزادی مذهب و همینطور برده نبودن هیچ انسانی در آن پیاده شد.

امروز روز دیگر یاد کردن از کوروش تبدیل به یک اپیدمی شده اما در سرزمین ما ایران به ویژه پس از یورش تازیان همیشه اینگونه نبود. زمانه ای بود که برای اولین و آخرین بار محمدرضا شاه پهلوی جشنهای 2500 ساله را در بزرگداشت کوروش بزرگ برگزار کرد و آن زمان گرایش به ایران باستان به معنای عقب ماندگی بود. آن زمان دکتر شجاع الدین شفا که از دست اندرکاران اصلی برگزاری آن مراسم با افتخار بود و آن متن معروف سخنرانی محمدرضا شاه در جشنهای 2500 ساله را نوشته بود از سوی این کوروش دوستان امروز که خودشان یا پیشوایانشان روشنفکرنمایان دیروز هستند یک انسان عقب مانده و یک مزدور معرفی می شد.
یگانه دوره ای که در تاریخ ایران پس از ورود اسلام پر برکت بر هویت ملی و باستانی ایران تاکید شد دوران دو پادشاه درگذشته پهلوی بود.
ارزشمندی کار آنها و اطرافیانشان بدین دلیل است که زمانی از کوروش و داریوش و هویت ملی ایران زمین یاد کردند که سایرین سخن گفتن از گذشته درخشان ایران را برای خود ننگ می دانستند و با ژستهای دو زاری و روشنفکرنمایی خود آن را ناشی از عقب ماندگی فکری می دانستند ولی آن دو و بزرگانی مانند دکتر شفا می دانستند که یک ملت که 14 قرن زیر شلاق استثمار فرهنگی بوده برای کمر راست کردن نیاز دارد که هویت ملی خود را داشته باشد.

در بخش پایانی این مطلب کتاب کوروش بزرگ و محمدبن عبدالله نوشته نویسنده روشنگر و بزرگ سرزمینمان دکتر مسعود انصاری را برای دانلود قرار می دهم. ایشان در این کتاب با استفاده از مستندات تاریخی و قرآنی مقایسه ای بسیار جالب میان این دو شخصیت تاثیرگزار تاریخ در زمینه های مختلف انجام داده. نکته قابل توجه این است که کوروش بزرگ تقریبا 11 قرن پیش از محمد می زیسته است اما عملکردشان چیز دیگری را نشان می دهد.
کسانی که می گویند محمد با اینکه از سوی الله قادر و متعال برگزیده شده بوده نمی توانسته برده داری را در این دین مدرن خود ممنوع کند کافی است ببینند که کوروش 1100 سال پیش از محمد بدون اینکه به مانند او ادعای دروغین ارتباط با غیب را بکند این کار را کرد و جالب این است که این اسلامگرایان با افتخار می گویند که محمد زنده به گور کردن دختران را ممنوع کرد اما محمد نمی توانسته برده داری را ممنوع کند؟
دلیل اینکه او این کار را نکرده مشخص است زیرا با برده داری هم می توانسته جیب خود را پر کند و هم خود و پیروانش با زنان اسیر شده شهوت جنسی بیمارگونه خود را ارضا می کردند.

به امید روزی که سرزمینی را که کوروش و سایر بزرگان برایمان به امانت گذاشتند بتوانیم از زیر یوغ بیگانگان و بیگانه پرستان نجات دهیم و میراث داران خوبی برای کوروش و سایر بزرگ مردان تاریخ ایران زمین باشیم.

پیروز باشید. پاینده ایران و ایرانی. به امید ایرانی آزاد و آباد و به امید آگاهی ایرانی