بی گمان همگی بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید را خوانده اند که مردم را دعوت به دو ساعت راهپیمایی سکوت کرده که با توجه به منطقه راهپیمایی بیشتر به پیاده روی عصرانه شباهت دارد تا راهپیمایی اعتراضی.
چیزی که بسیاری به آن معترض هستند این است که چرا باید این راهپیمایی با سکوت و بدون شعار باشد؟
البته ما ملت هم خیلی دیر تصمیم گرفتیم که این پرسش مهم را از این آقایان و خانمها بپرسیم. اگر این پرسش را در همان خرداد دو سال پیش از آنها می پرسیدیم و از آن مهمتر نخست این پرسش را از خود می پرسیدیم شاید طلائی ترین و با ارزش ترین فرصت ملت ایران در سی و دو سال اخیر یعنی 25 خرداد را از دست نمی دادیم.
سخن از گذشته کافی است. می روم سراغ پاسخ به پرسش مورد نظر.
پاسخهای مختلفی به این پرسش داده شده و احتمالا داده می شود ولی پاسخی که من می دهم این است که:
این شورا با تشویق به راهپیمایی سکوت و حضور مردم در این حرکت چشم به سه هدف بسیار مهم دارد.
1- با حمایت مردم از این طرح این شورا در برابر نیروها و تشکل های سکولار ادعا می کند که مردم از این شورا حمایت می کنند و این شورا را نماینده خود می دانند و سکولاریسم در ایران هواداری ندارد.
2- با حضور مردم در این راهپیمایی برای مدتی خشم مردم فروکش می کند به ویژه پس از به قتل رسیدن هاله سحابی و در واقع این راهپیمایی و سایر راهپیمایی های سکوتی که این شورا آنها را برنامه ریزی کرده و می کند و خواهد کرد برای این شورا نقش یک سوپاپ اطمینانی را بازی می کند که هنگامی که سطح خشم و نا رضایتی مردم به جای خطرناکی رسیده که اگر درست هدایت شود می تواند کلیت این میراث کثیف خمینی را از ریشه در آورد جلوی این اتفاق را می گیرد.
3- با حضور بدون شعار مردم در این تجمع این شورا و اصولا این طیف فکری دوباره به مانند دو سال گذشته ابزار لازم برای معامله با رفقای سابق خود در بیت رهبری را دارد و ما مردم در واقع ابزار لازم برای معامله این افراد با دوستان سابق خود هستیم کما اینکه در دو سال گذشته نیز در نظر این طیف همین نقش را داشته ایم.
عزیزان وطن پرست من نظر شما را مطالعه نکردم ولی من ایرانی نشین میدانم وایمان دارم که هدف این حرامیان خفه کردن جنبش ملی ازدیخواهی ایرانیان است من نه سبزم و نه هیچ رنگ دیگر فقط وفقط عاشق خاکم و مردمم هستم وبرای مبارزه مسلحانه ثانیه شماری میکنم من با دشمن خاکم هیچ سازشی ندارم از بندر بوشهر
پاسخحذف