راحت قضاوت نکنیم

در طول هفته بی گمان خبردار شده اید که برای فردی که چند سال پیش به صورت یک دختر اسید ریخته بود حکم قصاص بریده شد.
نخست باید یک چیز را بگویم. اینکه من با فلسفه قصاص و چشم در برابر چشم و الی آخر کاملا مخالفم و آن را دقیقا همان قانون جنگل می دانم و قصدم هم دفاع از این حکم و از تصمیم این خانم نیست.
من هم می دانم که در بسیاری از کشورهای مدرن اینگونه مجازاتها به درستی وحشیانه تلقی می شود ولی زمانیکه این خبر را شنیدم یک لحظه از خودم پرسیدم اگر این کار با خود من یا خواهر من می شد آیا به همین اندازه راحت می توانستم درباره بد بودن قصاص سخن بگویم؟ راستش را بخواهید نتوانستم پاسخی محکم به این پرسش خود بدهم.
در اروپا و آمریکا حتی پیش از برداشتن مجازات اعدام اینچنین جرمهایی انجام می شد و اگر انجام می شد آیا به این میزانی بود که در کشور ما وجود دارد؟
من از کسی دفاع نمی کنم ولی با قضاوت یک بعدی در این زمینه کاملا مخالفم. اینکه راحت بگوییم این خانم و خانواده اش ستمکار است و فردی که قرار است قصاص شود ستمدیده است از دید من درست نیست.
این خانم تا به حال نوزده بار جراحی چشم و صورت شده و بی گمان اگر نوزده هزار بار هم جراحی شود هیچگاه به حالت قبل باز نمی گردد و البته این هم درست است که با اسید پاشیدن به صورت آن مرد هم صورت این خانم درست نمی شود.
اگر آن مرد زیر سن قانونی بود و این کار را کرده بود بی شک موضوع متفاوت بود ولی یک فرد بالغ و تحصیلکرده این کار را کرده.

راحت قضاوت نکنیم درباره این ماجرا و ماجراهایی از این دست.