سوء استفاده از نام دکتر مصدق

امروز 29 اردیبهشت زادروز دکتر محمد مصدق است. نخست یاد این میهن پرست معاصر را گرامی می دارم.
برای من دکتر مصدق میهن پرستی است که کارنامه اش به مانند هر انسان نقاط سپید و سیاه در خود دارد و اساسا هیچ شخصیتی سپید مطلق یا سیاه مطلق نیست (البته آخوندها در این زمینه استثنا هستند!!!) و من به شخصه انتقاداتی هم به او دارم ولی این خدشه ای در میهن پرستی این مرد و هدف مقدسی که همانا رهایی ایران زمین از یوغ استعمار بود وارد نمی کند.
با سقوط دولت دکتر مصدق او برای بخشی از جامعه ایران تبدیل به یک اسطوره شد و با در گذشتش تبدیل به یک بت شد و نکته این است که پس از درگذشتش طیف های سیاسی مختلفی با آگاهی از تبدیل شدن این مرد میهن پرست به یک بت برای بخشی از جامعه ایران از نام او سوء استفاده کردند و خود را ادامه دهنده راه مصدق معرفی کردند.
نظریات این طیف ها و گروه های سیاسی گاه آنچنان با هم در تضاد بوده که به راستی انسان از تعجب وا می ماند. از گروه های لیبرال و جبهه ملی تا گروه های چپ مختلف تا مجاهدین و اسلامیست های نهضت آزادی همگی بدون استثنا خود را ادامه دهنده راه مصدق معرفی می کردند و می کنند و معمولا هم در نشستها و سخنرانیهایشان تصویری از دکتر مصدق می گذارند.
نکته بسیار مهم این است که خود دکتر مصدق تا پایان عمر از هیچ گروه و تشکیلات سیاسی اعلام حمایت نکرد و هیچ گروهی را ادامه دهنده راه خود معرفی نکرد و حتی از جبهه ملی و نهضت آزادی که از شورش ارتجاعی 15 خرداد هواداری می کردند هیچگاه حمایت نکرد و این هوشیاری این مرد بزرگ را می رساند زیرا نمی خواست کسی از نامش سوء استفاده کند.
از دید من همه این گروه ها و اشخاصی که هویت خود را از تابوت دکتر مصدق می گیرند و در نشست ها و سخنرانی هایشان از تصویر او استفاده می کنند به یک دلیل این کار را می کنند و آن دلیل این است که این گروه ها و اشخاص به آن اندازه به خود و سخنان و سپهر سیاسی که برای آینده ایران در نظر دارند اعتماد و اطمینان ندارند که بدانند با اقبال عمومی حداقل بخشی از جامعه ایران مواجه می شوند و به همین دلیل از نام و تصویر و اعتبار دکتر مصدق استفاده می کنند تا یک مارک معتبر روی سخنان خود بزنند وگرنه کسی که خودش به درستی و منطقی بودن سخنانش اعتقاد داشته باشد و بتواند از آنها دفاع کند نیازی به استفاده از تصویر و نام یک انسان در گذشته ندارد.
نکته تاسف بار این است این گروه ها تا به حال بیش از آنکه اعتبار دکتر مصدق را در جامعه نگه داشته باشند باعث صدمه خوردن اعتبار او شده اند.
روزگاری همگی راه افتادند دنبال خمینی و پشت دکتر بختیار را خالی کردند و این کار را ادامه راه مصدق خواندند و سپس خودشان در دولت موقت خمینی که همزمان با آن جنایت های بسیاری انجام می شد صاحب پست و مقام شدند و تنها زمانی کنار رفتند که خمینی آنها را کنار انداخت و در سخنرانی خود به مصدق هم بی احترامی کرد. روزگاری دوباره گروه هایی که خود را مصدقی می نامیدند به دنبال روباه جمهوری اسلامی محمد خاتمی راه افتادند و این کار را در ادامه راه مصدق معرفی کردند و در آن دوران هم باز جنایاتی بزرگ رخ داد که نیاز به بازگو کردنشان نیست. متاسفانه این رویه هنوز هم ادامه دارد و گروه ها و اشخاص مختلف راه خود را راه مصدق معرفی می کنند.
علاقه مندی به دکتر مصدق یا هر شخصیت دیگر هیچ ایرادی ندارد ولی گروه های سیاسی باید خودشان با خرد و اندیشه خود راهکار ارائه دهند و مانیفستشان را در پیشگاه مردم منتشر کنند نه اینکه مرتب از نام دکتر مصدق یا هر شخصیت دیگر برای بالا کشیدن خود سوء استفاده کنند.
یک نکته بسیار مهم دیگر این است که حدود شش دهه از سقوط دولت دکتر مصدق می گذرد و اساسا صحنه سیاسی جهان هر لحظه در حال تغییر است و امروز به نسبت آن دوران تغییرات بسیار زیادی در سیاست جهانی به وجود آمده و به همین دلیل هم اساسا نمی توان با همان سیاست های دکتر مصدق در دنیای امروز پیش رفت. سیاست یک علم است و علم پدیده ای پویا است که مرتب در حال تغییر و اصلاح خود است.